To mnie bull-verse'uje 8: zakrzywiony obraz najwazniejszych świąt

Zbliżające się dni to jedne z tych, na które czeka się cały rok. Chyba wszyscy lubią zarówno dostawać, jaki i obdarowywać innych prezentami. Dom pachnie przeróżnymi zapachami dochodzącymi z kuchni, gdzieś w pokoju staje przyozdobiona choinka i nawet najgorsze lenie i brudasy zabierają się do sprzątania, a ludzie jakby stają się życzliwsi, składając sobie nawzajem życzenia. Ogólnie rzecz ujmując panuje ten wyjątkowy, wręcz bajkowy klimat Świąt Bożego Narodzenia. Niestety z tego co zauważam, coraz więcej ludzi zapomina o rzeczy najbardziej oczywistej, czyli po co tak w ogóle te święta istnieją.
Mam wrażenie, że ten panujący klimat, „Kevin sam w domu” lecący po raz 19 w Polsacie i głowa zaprzątnięta pomysłami na prezenty, zasłaniają nam puentę tych kilku dni, czyli urodziny Jezusa Chrystusa. Zatem przypomnę wam, ze najświętszy Bóg pod postacią człowieka, w cudowny sposób narodził się około 2 tysiące lat temu, aby w konsekwencji tego zmyć z nas brzemię grzechu, poprzez śmierć na krzyżu. Zatem są to bardzo ważne dni, nie tylko dlatego, że w szczególny sposób pamiętamy w nich o naszych najbliższych, a przede wszystkim dlatego, że przypominają one nam o najważniejszym wydarzeniu w historii świata, niestety nie mówi się o tym aż tak często jak o zarośniętym, grubawym dziadku, który ma latające renifery i wkrada się w nocy do naszego domu zostawiając dzieciom niespodzianki. 24-26 grudnia to bardzo dobra okazja do zastanowienia się nad sensem i przyszłością swojego życia oraz tym co nastąpi po nim ( podpowiem, że pomaga w tym Biblia ). Zatem życzę wam i sobie, aby te zbliżające się święta nie były tylko ucztą w wymiarze fizycznym ale i duchowym oraz abyście doszli do jakichś sensownych wniosków na temat swego życia oraz tego, którego urodziny świętujemy. Zakrzywiony i „odreligijniony” ( chyba właśnie stworzyłem nowe słowo ) obraz świąt to jest to, co mnie bulwersuje.